Zmiany naczyniowe mogą przybierać różne formy i rozmiary. Niektóre z nich są rzadko spotykane, inne występują dość powszechnie w społeczeństwie. Zazwyczaj stanowią problem estetyczny, mogą też jednak być zagrożeniem dla zdrowia. Czy niewielkie pajączki na nogach to już żylaki? Czy są niebezpieczne? Jak się ich pozbyć i zapobiegać powstawaniu nowych? Na te i inne pytania odpowiadamy w poniższym artykule.
Czym są i skąd się biorą pajączki na nogach?
Pajączki na nogach to rodzaj teleangiektazji, czyli zmian naczyniowych powstających płytko pod powierzchnią skóry. Jest to popularny problem estetyczny, pojawiający się poprzez nadmierne rozszerzenie naczyń krwionośnych. Teleangiektazje zwykle mają one niewielkie rozmiary i znajdują się blisko powierzchni skóry, przez co są dobrze widoczne. Mogą mieć czerwone, fioletowe lub niebieskie zabarwienie i swoim wyglądem przypominać pajęczynki, promienie lub gałęzie. Na nogach występują głównie w okolicy ud, łydek i kostek i stanowią zmiany żylakowate. Mogą też pojawiać się na innych obszarach ciała, takich jak twarz, szyja czy dekolt.
Teleangiektazje mogą mieć charakter pierwotny (wrodzony) lub wtórny (nabyty w wyniku narażenia na niekorzystne warunki zewnętrzne i/lub niewłaściwej pielęgnacji). Czynnikami sprzyjającymi rozszerzaniu się naczynek na nogach są:
- nadmierna ekspozycja na promienie UV,
- częste narażenie na wiatr,
- duże wahania temperatur,
- nadmierna wilgotność otoczenia,
- długotrwałe, miejscowe stosowanie sterydów,
- poddawanie się niektórym zabiegom laserowym.
Jak leczyć pajączki na nogach?
W gabinetach Bieńkowscy Clinic z Bydgoszczy pajączki na nogach i innych częściach ciała najczęściej są usuwane laserowo. Metoda ta polega na kontrolowanym zamykaniu rozszerzonych naczynek krwionośnych przy pomocy wiązek skupionego światła. Jest nieinwazyjna i praktycznie bezbolesna – podczas zabiegu skóra pacjenta jest kojona strumieniem chłodnego powietrza, dzięki czemu nie ma konieczności zastosowania znieczulenia.
Światło lasera trafia w hemoglobinę, czyli barwnik krwi. Pod wpływem temperatury rozszerzone naczynko ulega zamknięciu z obu stron, po czym stopniowo obumiera. Następnie jest w naturalny sposób wydalane przez organizm, bez dalszej interwencji medycznej.
W zależności od charakteru zmian naczyniowych, ich liczby i rozległości, a także umiejscowienia na ciele, usuwanie pajączków na nogach zazwyczaj wymaga od 1 do 3 sesji laseroterapii. Odstępy czasowe między zabiegami są określane przez lekarza, a ich rolą jest umożliwienie tkankom regeneracji. Cały proces na ogół trwa kilka miesięcy.
Warto zwrócić uwagę, że oprócz zabiegów laserowych, istnieje jeszcze szereg innych procedur medycznych, które można wdrożyć w celu usunięcia rozszerzonych naczyń krwionośnych. W zależności od ich charakteru, rozległości i lokalizacji, najbardziej optymalną metodą leczenia może być elektroterapia, kriochirurgia lub skleroterapia.
Z perspektywy pacjenta ważne, aby wybrać profesjonalną klinikę medycyny estetycznej, zatrudniającą wykwalifikowany i doświadczony personel. Jeżeli szukasz zaufanego gabinetu w swojej okolicy, zapoznaj się z ofertą Bieńkowscy Clinic w Bydgoszczy.
Jak zapobiegać powstawaniu pajączków na nogach?
Zmiany naczyniowe o charakterze pierwotnym powstają samoistnie i najczęściej są związane z zaburzeniami wrodzonymi. Zapobieganie ich powstawaniu jest więc trudne, natomiast można próbować nie dopuścić do dodatkowego wystąpienia teleangiektazji nabytych.
Kluczem do sukcesu jest ochrona skóry przed szkodliwymi czynnikami zewnętrznymi oraz właściwa pielęgnacja. Warto osłaniać ciało przed zimnem i wiatrem, ale również stosować kremy z filtrem UV w okresach największego nasłonecznienia.
Niezwykle istotną kwestią jest również nieprzeciążanie nóg. Należy unikać przyjmowania pozycji, które ograniczają przepływ krwi przez naczynia krwionośne, takich jak siedzenie z nogą założoną na nogę.
Oprócz tego warto dbać o regularne nawilżanie skóry przy pomocy preparatów dostosowanych do potrzeb skóry naczyniowej. Korzystny wpływ na wytrzymałość naczyń krwionośnych ma m.in. witamina K, którą warto podawać do organizmu zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie. Wskazane jest również regularne zażywanie innych substancji odżywczych, takich jak witaminy B2, PP oraz C.
